Utrechtseweg

Ook dit was weer een bijzondere achtertuin met een grote esdoorn tussen de schutting en de schuur en heel vaak geknot. Ik heb besloten om de boom te verwijderen, maar de knotten te gebruiken als ornamenten in de tuin. De stam wilde ik ook laten staan als ecologisch paddenstoelenparadijs, maar de 6 katten verdwenen op die manier wel heel makkelijk uit de tuin. De stam is later dus lager afgezaagd.
Het resterende hout wordt gebruikt als haardhout, als het goed gedroogd is. Aan één kant van de tuin staat veel klimop, heel veel klimop. Opvallend is dat klimopplanten te vaak zo dicht bij elkaar worden gezet dat het snel dicht is gegroeid. Echter, daarna knip je je een ongeluk om het bij te houden. Drie weken op vakantie en je halve tuin is klimop.
Het grootste deel van de tuin was bestraat en de planten die er waren deden het slecht. Zowel de esdoorn als de klimop halen al het water uit de bodem. De schuur staat midden in de tuin en je moet er omheen om de uitgang te bereiken. In het achterste stuk staan de containers. Natuurlijk gaat de poort zo open dat je de halve tuin niet kunt gebruiken. Die heb ik meteen om laten zetten, zodat het veel praktischer is om de tuin te verlaten.

Mevrouw wilde graag een tropisch aandoende tuin, met een Italiaans terrasje. Dt is door een derde partij aangelegd. Alle stenen zijn hergebruikt in de stapelmuur. Als halfverharding heb ik perzikpitten gebruikt, want die kleuren mooi bij het nieuwe terrasje, zijn waterdoorlatend en gaan 20 jaar mee. Ze vergrijzen natuurlijk wel na verloop van tijd. Perzikpitten zijn niet fijn als je met een elektrische fiets erdoorheen moet ploeteren. Het pad is daarom in waaiervorm gelegd, met in de kieren perzikpitten, zodat het toch op elkaar aansluit. 

Tijdens het losmaken van de bodem stootte ik op een laag zwerfkeien die in de grond waren verstopt. We hoefden daarna niet meer te graven om een wadi te creëren. Nu watert de hemelwaterafvoer daar op af. 

Het lijkt allemaal zo simpel en logisch achteraf, maar veel problemen kom je pas tegen als je bezig bent met de aanleg. Het leukeste is dan om ter plekke een oplossing te bedenken en er op in te spelen. Zo is de wadi ontstaan, het waaierende pad voor de elektrische fiets en de vorm van de stapelmuren. Wat is handig, wat is logisch? dat zijn vragen waar je ter plekke een oplossing voor moet vinden.

 

Deze esdoorn was al heel vaak geknot. eenmaal geknot moet je steeds de boom in om hem bij te houden. Dat is veel werk, dus kostbaar.
Deze klimop overgroeit de hele schutting. Het vergt deskundig snoeien om hem mooi en in toom te houden.
Het terras is recht, hoekig en saai. De tegels zijn wel heel goed te gebruiken in een stapelmuur.
via deze stam kozen de katten wel heel snel het hazenpad. De stam is dus lager afgezaagd.
Deze schuur staat midden in de tuin. Hoe maak je hier toch nog iets leuks van?
Deze poort gaat voor het handig net de verkeerde kant op open. De container moet helemaal om de poort heen als je hem weg wilt rijden. Meteen om laten zetten.
Zo kwam je de tuin binnen. Benauwend.
Het door derden aangelegd Italiaans terrasje. Hierop kon ik verder borduren met de aanleg van de tuin.
Na aanleg ziet de tuin er zo uit vanaf het balkon gezien.
Zo kom je nu de tuin binnen. Poort de goede kant op draaiend, uitnodigend en goede ondergrond om je fiets in de schuur te zetten.
stapelmuur en terras detail. De stenen hebben, eenmaal doormidden geslagen, een mooie kleur en structuur.
De wadi met afwatering via dakpannen en omzoomd met opgegraven zwerfkeien. Die kwamen echt goed van pas.
Mot met de moerbei?